ഈഗിൾ ഹാസ് ലാന്റഡ് – 18

ഹാൻസ് മെയർ, ജോവന്നയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞതും കേണൽ റാഡ്‌ൽ പേന താഴെ വച്ചു.

“എ ഫാസിനേറ്റിങ്ങ് ലേഡി… പറയാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല… റ്റെൽ മി സംതിങ്ങ്… അവർക്ക് എന്ത് മാത്രം ട്രെയിനിങ്ങ് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്…?” കേണൽ ചോദിച്ചു.

“ആവശ്യത്തിനും മാത്രം ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…” മെയർ പറഞ്ഞു. “1936 ലും 1937 ലും അവധിക്കാലം ചെലവഴിക്കുവാനായി അവർ ജർമ്മനിയിൽ എത്തിയിരുന്നു… അപ്പോഴെല്ലാം വിവിധ രംഗങ്ങളിൽ അവർക്ക് പരിശീലനം നൽകിയിട്ടുണ്ട്… കോഡുകൾ, വയർലെസ് ആന്റ് റേഡിയോ ഓപ്പറേഷൻ, ക്യാമറയുടെ വിവിധ സാദ്ധ്യതകൾ, അട്ടിമറിയെക്കുറിച്ചുള്ള അടിസ്ഥാന ടെൿനിക്കുകൾ… ഇവയിലെല്ലാം അതീവ നിപുണയാണെന്ന് പറയാൻ സാധിക്കില്ലെങ്കിലും ഒരു കാര്യം സമ്മതിച്ചേ തീരൂ… മോഴ്സ് കോഡ് ഉപയോഗിക്കാൻ അതിസമർത്ഥയാണവർ… അല്ലെങ്കിലും കായികക്ഷമത ആവശ്യമുള്ള ജോലികൾ സാധാരണ അവരെ ഏൽപ്പിക്കാറില്ല…”

“അതെനിക്കറിയാം… ആയുധങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതിൽ അവരുടെ പ്രാവീണ്യം എങ്ങനെയാണ്…?”

“പ്രത്യേകിച്ച് പറയേണ്ട ആവശ്യമില്ല… ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ പുൽമേടുകളിലാണ് അവർ വളർന്നു വന്നത്. പത്ത് വയസ്സായപ്പോഴേക്കും ഉന്നം തെറ്റാതെ മൃഗങ്ങളെ വെടി വച്ചിടാനുള്ള പ്രാവീണ്യം നേടിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു അവർ…”

റാഡ്‌ൽ തല കുലുക്കി.

“അവരുടെ കാര്യത്തിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രത്യേകിച്ച്…? എന്റെ എന്തെങ്കിലും സഹായം ആവശ്യമുണ്ടോ ഇക്കാര്യത്തിൽ ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…?” മെയറിന് ജിജ്ഞാസ അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

“ഇപ്പോഴില്ല… പക്ഷേ, അധികം വൈകാതെ തന്നെ ആവശ്യം വന്നേക്കും… ഐ വിൽ ലെറ്റ് യു നോ… തൽക്കാലം അവരെക്കുറിച്ചുള്ള എല്ലാ ഫയലുകളും ഇവിടെയെത്തിക്കുക… ഇനി ഒരു അറിയിപ്പുണ്ടാകുന്നത് വരെ അവരുമായി റേഡിയോ സമ്പർക്കം പാടില്ല…”

മെയറിന് പരിഭ്രാന്തി ഒളിപ്പിച്ച് വയ്ക്കാനായില്ല. “പ്ലീസ് ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്… ജോവന്നയുടെ ജീവൻ അപകടത്തിലാണോ…?”

“ഒരിക്കലുമല്ല…” റാഡ്‌ൽ പറഞ്ഞു. “താങ്കളുടെ ആകാംക്ഷ എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്… പക്ഷേ, സുരക്ഷാ കാരണങ്ങളാൽ ഇക്കാര്യത്തിൽ ഇതിൽ കൂടുതലൊന്നും എനിക്കിപ്പോൾ വെളിപ്പെടുത്താനാകില്ല മെയർ… പക്ഷേ, അവർക്ക് യാതൊരു അപകട ഭീഷണിയുമില്ല… താങ്കൾക്കെന്നെ വിശ്വസിക്കാം…”

മെയർ സാധാരണ നിലയിലേക്കെത്തി. “ക്ഷമിക്കൂ ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്… അവരുടെ ഒരു പഴയ സുഹൃത്തെന്ന നിലയിൽ ഞാൻ അല്പം ഉത്കണ്ഠാകുലനായിപ്പോയി… എന്നാൽ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ…”

അദ്ദേഹം പുറത്തിറങ്ങി അൽപ്പസമയത്തിന് ശേഷം കാൾ ഹോഫർ മുറിയിൽ പ്രവേശിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈവശം കുറേ ഫയലുകളും ഒന്നു രണ്ട് ഭൂപടങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു.

“താങ്കൾ ആവശ്യപ്പെട്ട ഫയലുകൾ ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്… ആ തീരപ്രദേശത്തിന്റെ ബ്രിട്ടീഷ് അഡ്മിറാലിറ്റി ചാർട്ടുകളുമുണ്ട്… നമ്പർ 108 ഉം നമ്പർ 106 ഉം…“

“ജോവന്നയെക്കുറിച്ചുള്ള സകല ഫയലുകളും ഇവിടെയെത്തിക്കാൻ ഞാൻ മെയറിനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… ഇനിയൊരറിയിപ്പുണ്ടാകുന്നത് വരെ റേഡിയോ ബന്ധം പാടില്ല എന്നും… യൂ ടേക്ക് ഓവർ ഫ്രം നൌ ഓൺ…”

മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് അദ്ദേഹം തന്റെ റഷ്യൻ സിഗരറ്റുകളിലൊന്നെടുത്ത് ചുണ്ടിൽ വച്ചു. ഹോഫർ അതിന് തീ കൊളുത്തിക്കൊടുത്തു.  “അപ്പോൾ നാം ഇതുമായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങുകയാണോ ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…?”

റാഡ്‌ൽ ഒരു കവിൾ പുക മുകളിലേക്ക് ഊതി വിട്ടു. മേഘ ശകലങ്ങൾ കണക്കെ അത് സീലിങ്ങിന് സമീപം വട്ടം ചുറ്റി.

“കാൾ യുങ്ങിന്റെ തിയറികൾ പരിചയമുണ്ടോ നിങ്ങൾക്ക്…?”

 “താങ്കൾക്കറിയാമല്ലോ ഹേർ ഓബർസ്റ്റ് എനിക്കിതിലൊന്നും വലിയ പിടിയില്ല എന്ന്…”

”പൊരുത്തങ്ങളും സമാനതകളും… അതേക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം പറയുന്നുണ്ട്… ചില സംഭവങ്ങളുടെ ആകസ്മികത… അത് ഉളവാക്കുന്ന ഊർജ്ജം… അത് നിസ്സാരമല്ല…”

“ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…?”  ഒന്നും മനസിലാകാതെ ഹോഫർ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി.

“ഇക്കാര്യം തന്നെയെടുക്കൂ… ഫ്യൂറർ… ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ഒരു മണ്ടൻ ആശയം… ഗ്രാൻ സാസോയിൽ നിന്ന്‌ സ്കോർസെനി, മുസ്സോളിനിയെ മോചിപ്പിച്ച് കൊണ്ടു വന്നപോലെ വിൻസ്റ്റൺ ചർച്ചിലിനെ തട്ടിക്കൊണ്ട് വരിക… ജീവനോടെയോ അല്ലാതെയോ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല... അത് വേറെ കാര്യം… തൊട്ട് പിന്നാലെ ഇവിടെ എത്തിയ അബ്ഫെറിന്റെ റിപ്പോർട്ട്… വാരാന്ത്യം ചെലവഴിക്കാൻ ചർച്ചിൽ നോർഫോക്കിൽ എത്തുന്ന കാര്യം… കടൽത്തീരത്ത് നിന്നും ഏഴോ എട്ടോ മൈൽ മാത്രം ദൂരെയുള്ള കുഗ്രാമത്തിൽ… ഞാൻ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടോ…? വേറെ ഏത് അവസരത്തിലായിരുന്നാലും ജോവന്നയുടെ റിപ്പോർട്ടിന് ഒരു പ്രാധാന്യവും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല…”

“അപ്പോൾ നാം ഇതുമായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നു അല്ലേ ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…?”

“അതേ… വിധി അതിന് നമ്മളെ നിർബന്ധിതരാക്കിയിരിക്കുന്നു കാൾ… മിസിസ് ഗ്രേയുടെ റിപ്പോർട്ടുകൾ സ്പാനിഷ് ഡിപ്ലോമാറ്റിക് ബാഗിൽ ഇവിടെയെത്താൻ എത്ര സമയമെടുക്കുമെന്നാണ് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത്…?”

“അത് കളക്റ്റ് ചെയ്യുവാനായി ആരെങ്കിലും മാഡ്രിഡിൽ ചെന്നാൽ മൂന്ന് ദിവസം… അല്ലെങ്കിൽ ഏറി വന്നാൽ ഒരാഴ്ച്ച… അതിലധികം എടുക്കില്ല ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…”

 “എപ്പോഴാണ് ഇനി അവരുമായുള്ള അടുത്ത റേഡിയോ ബന്ധം…?”

“ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…”

“ഗുഡ്… സെന്റ് ഹെർ ദിസ് മെസ്സേജ്…”  റാഡ്‌ൽ മുറിയുടെ സീലിങ്ങിലേക്ക് നോക്കി. തന്റെ ചിന്തകളെ അദ്ദേഹം വിവിധ മണ്ഡലങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. പിന്നെ തിരികെയെത്തി.

“നവംബർ ആറാം തീയതിയിലെ നിങ്ങളുടെ സന്ദർശകന്റെ കാര്യത്തിൽ ഞങ്ങൾക്ക് വളരെയേറെ താല്പര്യമുണ്ട്… അദ്ദേഹത്തെ കാണുവാനായി ചില സുഹൃത്തുക്കളെ അവിടെ ഇറക്കുവാൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തെ ഇങ്ങോട്ട് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരുവാനാണ് അവരുടെ പദ്ധതി. ഇതേക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം എത്രയും പെട്ടെന്ന് അറിയുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ബൈ നോർമൽ റൂട്ട് വിത്ത് ഓൾ റിലവന്റ് ഇൻഫർമേഷൻ…”

“ഇത്രയും മതിയോ ഹേർ ഓബർസ്റ്റ്…?”

“ഐ തിങ്ക് സോ…”

(തുടരും)