ഈഗിൾ ഹാസ് ലാന്റഡ് – 123

ഏതാണ്ട് അമ്പത് മൈൽ വേഗതയിലായിരുന്നു ജീപ്പ് കുന്നിൻ‌മുകളിൽ നിന്നും അവരെയും കൊണ്ട് ദേവാലയത്തിനരികിലേക്ക് കുതിച്ചത്. അതിവേഗത്തിൽ പാഞ്ഞ് വരുന്ന വാഹനം കണ്ട് ദേവാലയത്തിന്റെ പോർച്ചിന് വെളിയിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന കോർപ്പറൽ ബെക്കർ പരിഭ്രാന്തനായി.  അത് കണ്ട സ്റ്റെയ്നർ  കൈ ഉയർത്തി അവനോട് സമാധാനമായിരിക്കുവാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. സ്റ്റിയറിങ്ങ് വെട്ടിത്തിരിച്ച് ക്‌ളൂഗൽ ജീപ്പിനെ ഹോക്ക്സ്‌വുഡ് പാതയിലേക്ക് വീശിയെടുത്തു.

ചെറിയൊരു ഹമ്പിന് മുകളിലൂടെ ഉയർന്ന് ചാടിയ ജീപ്പ് ഇരുവശങ്ങളും ചെങ്കുത്തായി വെട്ടിയിറക്കിയ കാട്ടുപാതയിലൂടെ പാഞ്ഞു. ആ വളവ് തിരിഞ്ഞതും അവർ എതിരെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഹ്യൂസ്റ്റ്‌ലറും സംഘവും… ഏറിയാൽ ഇരുപത് വാര മാത്രം അകലെ. അമ്പരന്ന് പോയ ആ സംഘം ഇരു വശത്തേക്കും ഒഴിഞ്ഞ് മാറുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വെർണർ ആകട്ടെ ഒരു നിമിഷം പോലും പാഴാക്കാതെ പോയിന്റ് ബ്ലാങ്ക് റേഞ്ചിൽ മെഷീൻ ഗൺ പ്രവർത്തിപ്പിക്കുവാൻ തുടങ്ങി. കഷ്ടിച്ച് ഒരു ജീപ്പിന് കടന്നുപോകാൻ മാത്രം വീതിയുള്ള ആ പാതയിലൂടെ  പാഞ്ഞ് വരുന്ന ജീപ്പ് കണ്ട് ജീവരക്ഷാർത്ഥം ആ സൈനികർ വശങ്ങളിലെ ചെങ്കുത്തായ മതിലിലേക്ക് അള്ളിപ്പിടിച്ച് കയറുവാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും പരാജപ്പെട്ട് താഴോട്ട് തന്നെ വീണു. സെക്കന്റുകൾക്കം ജീപ്പ് അവരുടെയിടയിലേക്ക് പാഞ്ഞ് കയറി. ഇടത് ഭാഗത്തെ മുൻ‌ചക്രം ആരുടെയോ ദേഹത്ത് കൂടി കയറിയിറങ്ങുന്നത് സ്റ്റെയ്നർ അറിഞ്ഞു. പിന്നെ അതിന്റെ തുടർച്ചയായിരുന്നു. ഹ്യൂസ്റ്റ്‌ലറെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംഘത്തിലെ മുഴുവൻ സൈനികരെയും ഇടിച്ച് വീഴ്ത്തി അവർക്കു മുകളിലൂടെ കയറിയിറങ്ങി മരണത്തിന് വിട്ടുകൊടുത്തുകൊണ്ട് ആ ജീപ്പ് മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു.

ഒരു കൊടുങ്കാറ്റ് പോലെ ജീപ്പ് കാട്ടുപാതയുടെ അറ്റത്തെത്തി. സ്റ്റെയ്നർ നിർദ്ദേശിച്ചത് പോലെ തന്നെ ക്‌‌ളൂഗൽ പ്രവർത്തിച്ചു. അരുവിയുടെ കുറുകെ വെറും നാലടി മാത്രം വീതിയുള്ള നടപ്പാലത്തിലേക്ക് നേരെ ഓടിച്ച് കയറ്റി. തുരുമ്പെടുത്ത് ദ്രവിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്ന കൈവരികൾ തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളികൾ കണക്കെ നുറുങ്ങിത്തെറിച്ചു. പാലത്തിനപ്പുറമുള്ള ഹമ്പിൽ കയറി നാല് ചക്രങ്ങളും നിലം തൊടാതെ ഉയർന്ന ജീപ്പ് ടാറിട്ട റോഡിലേക്ക് കയറി.

ജോവന്ന ഗ്രേയുടെ കോട്ടേജിന്റെ മതിലിന് മുന്നിൽ ജീപ്പിലിരുന്ന് മെഷീൻ ഗൺ പ്രവർത്തിപ്പിച്ചിരുന്ന രണ്ട് അമേരിക്കൻ ഭടന്മാർ അപ്രതീക്ഷിതമായി തങ്ങളുടെ മുന്നിലെത്തിയ  സ്റ്റെയ്നറുടെ ജീപ്പ് കണ്ടതും തോക്ക് അവർക്ക് നേരെ തിരിച്ചു. പക്ഷേ, അവർ വൈകിപ്പോയിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും. വെർണറുടെ യന്ത്രത്തോക്കിൽ നിന്നുമുള്ള കനത്ത ഫയറിങ്ങിൽ അവർ ഇരുവരും വെടിയേറ്റ് ജീപ്പിൽ നിന്നും ഉയർന്ന് തെറിച്ച് പുറത്തേക്ക് വീണു.   

എന്നാൽ അവരുടെ മരണം എന്ന നഗ്നസത്യം അടുത്ത കോട്ടേജിന്  അരികിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ജീപ്പിലുള്ളവർക്ക് പ്രത്യാക്രമണം നടത്താൻ രണ്ടോ മൂന്നോ സെക്കന്റുകൾ നൽകി. വിലയേറിയ ആ സെക്കന്റുകൾ ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനും ഇടയിലുള്ളതായിരുന്നു. തങ്ങളുടെ ബ്രൌണിങ്ങ് മെഷീൻ ഗണ്ണുകൾ അവർ സ്റ്റെയ്നറുടെ ജീപ്പിന് നേർക്ക് തിരിച്ച് വെടിയുർത്തു. ഫയറിങ്ങ് നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കവെ, ക്‌‌ളൂഗൽ ജീപ്പ് വെട്ടിച്ച് വന്ന വഴിയിലൂടെ തിരികെ പാലത്തിനരികിലേക്ക് കുതിച്ചു.  

ശേഷം റെയ്ഞ്ചേഴ്സിന്റെ ഊഴമായിരുന്നു. ക്‌‌ളൂഗൽ ജീപ്പ് തിരിക്കുന്നതിനിടയിലും വെർണർ ഫയറിങ്ങ് നിർത്തിയിരുന്നില്ല. ബ്രൌണിങ്ങ് ഗൺ പ്രവർത്തിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സൈനികരിൽ ഒരുവനെ വെടിവെച്ച് വീഴ്ത്തുവാൻ വെർണറിന് സാധിച്ചു. പക്ഷേ, രണ്ടാമൻ സ്റ്റെയ്നറുടെ ജീപ്പിന് നേർക്ക് അപ്പോഴും നിറയൊഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വെടിയുണ്ടകൾ ഏറ്റ് ജീപ്പിന്റെ വിൻഡ് സ്ക്രീൻ ചിന്നിച്ചിതറി. ആർത്തനാദത്തോടെ ക്‌‌ളൂഗൽ സ്റ്റിയറിങ്ങ് വീലിലേക്ക് കമിഴ്ന്ന് വീണു. നിയന്ത്രണം നഷ്ടമായ ജീപ്പ് ആടിയുലഞ്ഞ് പാലത്തിന്റെ മതിലിൽ ചെന്നിടിച്ച് നിന്നു.

സ്റ്റിയറിങ്ങ് വീലിൽ ചേതനയറ്റ് കിടക്കുന്ന ക്‌‌ളൂഗലിനരികിൽ ചെന്ന് വെർണർ പരിശോധിച്ചു. ചില്ലു കഷണങ്ങൾ കുത്തിക്കയറി മുഖത്തുണ്ടായ മുറിവിൽ നിന്നും രക്തം വാർന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വെർണർ സ്റ്റെയ്നറുടെ നേർക്ക് തലയുയർത്തി.

“ക്‌‌ളൂഗൽ നമ്മെ വിട്ടു പോയി, ഹെർ ഓബർസ്റ്റ്…” അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതികാരാഗ്നി ജ്വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

തന്റെ തോളിൽ കൊളുത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന സ്റ്റെൻ ഗൺ എടുക്കുവാനായി അവൻ ആഞ്ഞു. എന്നാൽ സ്റ്റെയ്നർ അവന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് പിന്തിരിപ്പിച്ചു. “അല്പം കൂടി വിവേകം കാണിക്കൂ കുട്ടീ… അവൻ മരിച്ചിരിക്കുന്നു… പക്ഷേ, നീ ഇപ്പോഴും ജീവനോടെയുണ്ട്…”

“യെസ് ഹെർ ഓബർസ്റ്റ്…” വിഷാദത്തോടെ അവൻ തല കുലുക്കി.

“ഇതാ, ഈ ബ്രൌണിങ്ങ്  സജ്ജമാക്കിയിട്ട് അവർക്ക് അല്പം കൂടി പണി കൊടുക്കാം നമുക്ക്…”

അത് പറഞ്ഞിട്ട് തിരിഞ്ഞ സ്റ്റെയനർ കണ്ടത് കൈയിൽ ബ്രെൻ ഗണ്ണുമായി പാലത്തിന്റെ മതിലിനപ്പുറത്ത് നിന്നും ഇഴഞ്ഞ് വരുന്ന റിട്ടർ ന്യുമാനെയാണ്.  

“താങ്കൾ അവിടെ ശരിക്കും നാശം വിതച്ചു, ഹെർ ഓബർസ്റ്റ്…” ന്യുമാൻ പറഞ്ഞു.

“ആ കാട്ടുപാതയിലൂടെ ഒരു സെക്ഷൻ ദേവാലയത്തിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ആ സംഘത്തെയും ഒന്നോടെ നാമാവശേഷമാക്കി… ആട്ടെ, ഹേഗൽ എവിടെ…?”

“പൊരുതി മരിച്ചു…”  മതിലനപ്പുറത്തേക്ക് നോട്ടമെറിഞ്ഞ് റിട്ടർ പറഞ്ഞു. ഹേഗലിന്റെ കാലിലെ ബൂട്ട്സ് മതിലിലെ ദ്വാരത്തിലൂടെ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു.

ജീപ്പിന്റെ പാർശ്വഭാഗത്ത് ബ്രൌണിങ്ങ് മെഷീൻ ഗൺ ഘടിപ്പിച്ചിട്ട് വെർണർ ഇടവിട്ട് ഇടവിട്ട് വെടിയുതിർക്കുവാനാരംഭിച്ചു.

“ഓൾ റൈറ്റ് ഹെർ ഓബർലെഫ്റ്റ്‌നന്റ്… അടുത്ത നീക്കം എന്തായിരിക്കണമെന്നാണ് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ തോന്നുന്നത്…?” സ്റ്റെയ്നർ ന്യുമാനോട് ആരാഞ്ഞു.

“ഒരു മണിക്കൂറിനകം ഇരുട്ട് പരക്കും… അതു വരെ പിടിച്ച് നിന്നിട്ട് രണ്ടോ മൂന്നോ പേർ വീതം ഉള്ള ഗ്രൂപ്പുകളായി തിരിഞ്ഞ് പതുക്കെ പിൻ‌വലിയുക… ഹോബ്സ് എന്റിന് സമീപമുള്ള ചതുപ്പിൽ ഇരുട്ടിന്റെ മറ പറ്റി കിടക്കുവാൻ പറ്റും… മുൻ‌നിശ്ചയ പ്രകാരം കീനിഗ്ഗിന്റെ E-ബോട്ട് വരികയാണെങ്കിൽ രക്ഷപെടാൻ കഴിഞ്ഞേക്കും... ഇനി എന്തായാലും ആ കിഴവൻ ചർച്ചിലിന്റെ അടുത്തുപോലും എത്താൻ നമുക്ക് സാധിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല...” ഒന്ന് സംശയിച്ചിട്ട് അദ്ദേഹം കൂട്ടിച്ചേർത്തു.  “രക്ഷപെടാനുള്ള സാദ്ധ്യത ഇത് മാത്രമേയുള്ളൂ...”

“അതെ അവശേഷിക്കുന്ന ഒരേയൊരു പോംവഴി…” സ്റ്റെയ്നർ പറഞ്ഞു. “പക്ഷേ, ഇവിടെ വച്ച് നാം അതിന് തുനിയുന്നില്ല… ഇനിയും സമയമുണ്ട്… നമ്മുടെ സംഘത്തെ ഒന്ന് റീ-ഗ്രൂപ്പ് ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്… ശേഷിക്കുന്നവരൊക്കെ എവിടെയാണ്…?”

അപ്പോഴത്തെ സ്ഥിതിഗതികളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ഏകദേശ ചിത്രം റിട്ടർ ന്യുമാൻ സ്റ്റെയ്നറിന് നൽകി. വിവരണം കഴിഞ്ഞതും അദ്ദേഹം തല കുലുക്കി. “വരുന്ന വഴിയിൽ ഞാൻ മിൽ ഹൌസിലുള്ളവരുമായി ബന്ധപ്പെടുവാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു..  റീഡലിനെ ലൈനിൽ കിട്ടിയതാണ്. പിന്നീട് കനത്ത ഫയറിങ്ങിന്റെ സ്വരമാണ് കേൾക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്…  നിങ്ങളൊരു കാര്യം ചെയ്യൂ… പോസ്റ്റ് ഓഫീസിൽ ചെന്ന് ആൾട്ട് മാനെയും ഡിന്ററെയും ബെർഗിനെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരുവാൻ നോക്കൂ… ഞാൻ ബ്രാൺ‌ഡ്റ്റുമായി ബന്ധപ്പെടുവൻ സാധിക്കുമോ എന്ന് നോക്കട്ടെ…”

റോഡിന് കുറുകെ അതിവേഗം നീങ്ങുന്ന ന്യുമാന് സുരക്ഷ വലയം എന്ന പോലെ വെർണർ കവറിങ്ങ് ഫയറിങ്ങ് നടത്തി. സ്റ്റെയ്നറാകട്ടെ, ഫീൽഡ് ടെലിഫോണിലൂടെ ബ്രാൺ‌ഡ്റ്റുമായി ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുവൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും ഫലം കണ്ടില്ല. ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പോസ്റ്റ് ഓഫീസിലേക്ക് നോക്കിയ  അദ്ദേഹം കണ്ടത് ഡിന്ററെയും ബെർഗ്ഗിനെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വരുന്ന റിട്ടർ ന്യുമാനെയാണ്. അതേ സമയം അകലെ മിൽ ഹൌസിന് സമീപം വീണ്ടും ഫയറിങ്ങിന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു തുടങ്ങി.

പാലത്തിന്റെ മതിലിന് പിന്നിലെ സുരക്ഷിതത്വത്തിൽ ഇരിക്കവെ സ്റ്റെയ്നർ പറഞ്ഞു. “ബ്രാൺ‌ഡ്റ്റിനെ കിട്ടുന്നില്ല… എന്താണവിടെ സംഭവിച്ചതെന്ന് ദൈവത്തിന് മാത്രമേ അറിയൂ… ഒരു കാര്യം ചെയ്യുക… നിങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടി ദേവാലയത്തിലേക്ക് നീങ്ങുക… റോഡരികിലെ കുറ്റിച്ചെടികളുടെയും വേലിയുടെയും മറ പറ്റി നീങ്ങുകയാണെങ്കിൽ ഒരളവ് വരെ സുരക്ഷിതമാണെന്ന് പറയാം… റിട്ടർ, നിങ്ങളാണ് ഇൻ ചാർജ്ജ്…”

“അപ്പോൾ താങ്കൾ എന്ത് ചെയ്യാൻ പോകുന്നു…?”

“ഞാൻ ഈ ബ്രൌണിങ്ങ് വച്ച് കുറച്ച് നേരം കൂടി അവർക്ക് പണി കൊടുക്കാൻ പോകുകയാണ്… അതിന് ശേഷം നിങ്ങളോടൊപ്പം ചേരുന്നു…”

“പക്ഷേ, ഹെർ ഓബർസ്റ്റ്...”  റിട്ടർ വായ് തുറന്നതും സ്റ്റെയ്നർ തടഞ്ഞു.

“ഒരു പക്ഷേയുമില്ല ഇവിടെ… ഇന്നത്തെ ദിവസം ഹീറോയുടെ വേഷം ചെയ്യുന്നത് ഞാനാണ് … അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്യൂ… ഓൾ ഓഫ് യൂ…  ആന്റ് ദാറ്റ്സ് ആൻ ഓർഡർ…”

റിട്ടർ ഒന്ന് സംശയിച്ച് നിന്നു. പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന് സ്റ്റെയ്നറെ ശരിക്കും അറിയാമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്, തന്നെ പിന്തുടരുവാൻ ആൾട്ട്മാനോടും സംഘത്തോടും നിർദ്ദേശിച്ചിട്ട് അദ്ദേഹം ജീപ്പിനരികിലൂടെ നീങ്ങി പാലത്തിൽ കയറി മറുവശത്തേക്ക് ഓടി. സ്റ്റെയ്നറാകട്ടെ, ജീപ്പിൽ ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ബ്രൌണിങ്ങിന്റെ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുത്ത് ജോവന്നയുടെ കോട്ടേജിന് സമീപത്തേക്ക് ഫയറിങ്ങ് ആരംഭിച്ചു.

(തുടരും)

അടുത്ത ലക്കത്തിന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...